Begitxoak ireki eta aharrausi egin nuen. Hodeitxo bat irten zitzaidan mokotik, astiro galdu
zena zalaiko belar luzeen artean. Zer usain ederra zegoen airean! Onddoena eta basalarrosatxoena.
Urriko egunsentia zen...
testua Miren Agur Meabe
Entradas más recientes
Entradas antiguas
Inicio
Suscribirse a:
Entradas (Atom)